Einde in zicht.....

Lieve dagboek, (Lezer)

Welkom bij een nieuwe Post van Carmen's Journal. Welkom op een nieuwe dag uit mijn leven.

Er is voor alles een tijd van komen en een tijd van gaan. En na heel lang overdenken, denk ik dat het tijd is voor Carmen's Journal om te gaan.

Ik overweeg serieus om een eind te maken aan Carmen's Journal.

Ja....... Carmen's Journal gaat sterven.

Na lang overdenken heb ik besloten om te stoppen met Carmen's Journal en ik zal je ook uitleggen waarom.

Toen ik ruim een jaar, volgens mij al anderhalf besloot om een Blog te beginnen, dus toen Carmen's Journal geboren werd, zou ik in principe niet over mijn Mentale gezondheid schrijven. En ook niet over het doel van, het doorbreken van Het Taboe dat heerst op het spreken over Mentale gezondheid.

Toen een lichtje bij mij ging branden, om een Blog te beginnen was het onderwerp veel leuker. Het was over het verwezenlijken van een droom en daarover leuke avontuurlijke, waar gebeurde verhalen te schrijven.

Om het een beetje concreet te maken, het zou gaan over het kopen van een camper en samen met Max te gaan reizen. Maar reizen zonder eindbestemming. 

Gewoon met zijn tweeën de grote wijde wereld in gaan. En dan in de Blog, onze avonturen vertellen. Waar wij waren, wie wij hadden ontmoet, wat wij onderweg hadden meegemaakt, enz.

Voor mij is dit een droom, iets dat zich al jaren afspeelt in mijn hoofd. Maar tot nu toe de moed en niet voor had.

Maar ik realiseer mij nu ook, dat als ik er te lang mee wacht, het straks misschien niet meer mogelijk zal zijn. Aangezien Max en ik er niet jonger op worden. En bovendien ik een traject in wil gaan bij de Expertise Centrum.

Maar anderhalf jaar geleden was ik ook nog niet in staat om die reis te maken. Ik was toen nog aan het vluchten van mezelf. Ik bevond mij heel erg in de Duisternis. 

Toen Carmen's Journal geboren werd moest het mij hoofdzakelijk dienen als therapie. Ik gebruikte Carmen's Journal om dingen van mij af te schrijven en door eerlijk en glashelder te vertellen over mijn eigen Mentale gezondheid, zonder enige schaamte, hoopte ik als voorbeeld te dienen voor anderen om het Taboe dat heerst om Mentale gezondheid te doorbreken.

Met Carmen's Journal kon ik mijn masker afdoen, en laten zien wie ik echt was. Ik hoefde mijn pijn nog mijn angsten te verbergen. Bij Carmen's Journal voelde ik mij veilig.

Maar ik betrap mezelf de laatste tijd steeds meer, dat als ik een nieuwe Post schrijf, waarin andere personen in voorkomen, ik te veel rekening hou, hoe het bij die ander kan overkomen. Dus het zijn niet meer echt mijn eigen woorden die ik normaal zou gebruiken. En dat is niet de bedoeling van Carmen's Journal. Of misschien heb ik iets meegemaakt, en dan vertel ik het niet bij Carmen's Journal om een ander niet te kwetsen.

Ik lieg niet, want ik vertel het niet, maar voor mij gevoel ben ik dan ook niet eerlijk.

En dat is helemaal niet de bedoeling van Carmen's Journal.

Carmen's Journal is mijn veilige plek waar ik alles kan en mag glashelder uitspreken zonder enige Taboe.

Op het moment dat ik dat niet meer kan doen, doet Carmen's Journal zijn werk niet meer goed.

En Carmen's Journal is niet gemaakt om pijn of verdriet te verspreiden.

Op het moment dat ik bij Carmen's Journal niet mezelf kan zijn, niet mijn woorden kan gebruiken omdat ik rekening moet houden hoe ze bij anderen binnenkomen, rekening moet houden dat ik anderen niet kwets, op dat moment ben ik niet eerlijk aan het schrijven. Ben ik mezelf niet, ben ik met een masker aan het schrijven en stop ik ermee.

Carmen's Journal is ook niet geboren om anderen te kwetsen, Carmen's Journal is uit een goed (gebroken) hart geboren. Ondanks dat ik weet dat mijn woorden soms best scherp kunnen zijn.

Dus heb ik lang over mijn beslissing nagedacht.

Carmen's Journal is stapje voor stapje aan het verdwijnen van het internet.

Maar......................... Er komt wel iets voor terug. Er komt een nieuwe Blog. Een Blog die niks te maken heeft met Carmen's Journal. En Blog waar ik helemaal geen reclame ga maken op Social Media. Ik vertel hier dat er een ander Blog komt, maar dat is dan ook alles wat ik er over vertel. Er zullen geen foto's van mij te zien zijn in de Blog en zal ook niet verbonden zijn met geen enkel soort van Social Media.

Het zal een anonieme Blog zijn, waarin ik zal kunnen schrijven zoals ik eerst deed bij Carmen's Journal, zonder enige schaamte of Taboe. Ik zal dan ook alles maar dan ook alles vertellen. En geloof mij het kan erg spannend worden, als je bijna alles wel een keertje gedaan hebt wat God verboden heeft. (Ik heb niemand vermoord, ook niet geprobeerd)

De dag dat ik er niet meer zal zijn, dat is pas de dag dat de Blog mijn naam openbaar zal maken. Die dag zal een bom ontploffen!!!!

En met deze woorden neem ik afscheid voor vandaag. Of dit de definietieve afscheid van Carmen's Journal is, kan ik je nog niet verzekeren. Dat hangt een beetje van de rust in mijn hoofd af.

Ik ben wel al bezig met een nieuwe website, maar aangezin ik niet echt zo een computer nerd ben, gaat dat nog wel een tijdje duren, voor dat het officieel on line gaat.

Ik wil het wel allemaal zelf doen en geen hulp erbij halen.

Ik wil je zoals altijd bedanken voor de tijd die je genomen hebt om mijn woorden te lezen.

En vooral aan de vaste lezers, wil ik jullie bedanen voor jullie steun en lieve berichtjes van afgelopen tijd.

Wie weet, misschien komen wij elkaar ooit nog tegen. Het enigste wat ik je nog mee wil geven is, geef de strijd niet op en blijf erover communiceren. Verbreek het Taboe!

Love you all!🩷🐾🍀💋

Let's Spread Love!💞

Let Love Rule!🫶

All we need is Love!🥰

--------------------- ER IS EEN TIJD VAN KOMEN & ER IS EEN TIJD VAN GAAN ---------------------